Op naar Bangkok

Ban Sang - Ban Khla 17 januari 2024, 42,4 km.

‘s Avonds eten we met de eigenaren samen nadat we een spelletje Rummycub hebben gedaan. We eten heerlijke heldere soep met zachte tour, rijst met rivier kreeftje en spitskool in sojasaus. Er is een hulp die voor haar kookt en het huishouden goed. We eten in de ontbijt ruimte tevens lounge waar de gasten kunnen zitten. Zij heeft haar opleiding in de horeca in Zwitserland gehad 2 jaar lang. Hij is designer in een museum. Zij spreekt redelijk Engels, hij niet zo goed, alleen de normale dingen die meer Thaise mensen spreken. Hoe old are you. Na het eten doe ik een spelletje met haar. Hij heeft niet zo’n zin en helpt haar in het begin. Ze kennen het spel niet maar er is een soortgelijk spel met kaarten. Hetgaat goed, ik win op het nippertje. Het is erg leuk. Na afloop komt ze met een pakket badjassen. Ik mag er voor ons beiden één uitzoeken. Het is stof die blinde kinderen bedrukken. Heel mooi. Ik word er verlegen van en geef haar een omhelzing. Normaal doe je je handen voor je borst vouwen, de waai, en bedank je op die manier maar het raakt me zo dat we zo’n cadeau krijgen. ’ s Morgens om half 7 gaan we naar de tempel waar ze eten brengt voor de monniken. Er zijn 15 jonge monniken en die bezorgt ze ontbijt. Er is een reuze pan met rijstsoep, voor ieder 2 gebakken eieren, ze hebben deegbroodjes, gebakken in olie op de markt gehaald. Er zijn 4 tafels met ieder 4 stoelen. Ik help mee de tafels dekken. Een bord, een grote kom en bestek. Het is al druk met helpers in de tempel. Er is een ceremonie omdat het de 100ste sterfdag is van een man uit de buurt. De familie zit in de keuken alle voorbereidingen te doen voor de lunch. De monniken mogen 2 x per dag eten. Een goed ontbijt om 7 uur, om 10 uur de lunch, ’s avonds alleen water. Er komen nog een paar monniken die met de bedelnap langs de straat geweest zijn. Als ik zie hoeveel eten er is, niet normaal. Alles wat er over is wordt weggegeven aan de school of aan arme mensen. De jongens die hier monnik zijn, zijn tussen de 11 jaar en 17 jaar. Er is pas een nieuwe monnik die deze jonge monniken lesgeeft. Die zit op een podium met nog oudere monniken. Er heerst een zeer serene sfeer. Iedereen wacht totdat allen gereed zijn om te eten. Het eten is al een tijdje opgeschept. Je verwacht dat die jonge monniken zullen aanvallen om te gaan eten maar er wordt beheerstgewacht en daarna keurig netjes gegeten. Ik denk aan sommige tv programma’s in Nederland over de jeugd die in inrichtingen zit en soms hevig ontspoort is. Wat een verademing hier. Niks geen grote monden en onfatsoenlijk gedrag. Hierna gaan we naar de buffelofarm. 400 Buffalo s zijn hier onder verdeeld in diverse grote stallen. Eerst naar het cafeetje waar we koffie drinken. Leuke zitjes,alles verschillend, maar passen heel goed bij elkaar. Heerlijke koffie en thee en gedroogde banaan erbij. We krijgen een stukje mozzarella met een blaadje basilicum en een tomaatje. Heerlijk. Er is ook Buffalo melk, heel romig en vet. Bij de rondleiding worden we in een golfkarretje naar de stallen gebracht om naar de buffels te kijken. Er zijn Albino stieren en buffels met jonge kalfjes. Ook diverse grijze, sommige met lange haren op de kop en andere met korte haren. Veel verschillende. De stieren wegen meer dan 1500 kilo, zijn enorm groot en staan in een aparte stal met ijzeren hekken erom heen. Ze laten zich gewillig aaien en voelen erg zacht aan. Daarna naar huis voor ontbijt met de rijst soep en stappen we op de fiets om verder te gaan. We starten laat, het is al over de 30 graden. We gaan geen lange tocht doen en slapen halverwege in een stadje in een hotel. Een groot gebouw waar ook appartementen verhuurd worden voor langere tijd. Zwembad waar we alleen in zwemmen. Verder niemand te zien. ’s Avonds eten we in een grote tuin naast het restaurant.

Ban Khla – Chasoengsao, 17 januari 2024, 36,5 km.

Leuke route langs de rivier tot aan de stad Chasoengsao. We zijn hier ooit eerder geweest. Er lopen 2 rivieren door de stad. Hij heeft beroemde tempels en het is er druk. Eerst naar het station om voor morgen te kijken hoe laat we naar Bangkok kunnen met de trein. Het is een ordinary train en stopt op alle stations. Daarna aan de rivier voor de lunch. We eten gebakken pork stukjes en curry soep met krabbetjes erin. Gelukkig krijg ik een kleine soepkom met curry soep. Het is best heet, maar ik kan het net eten. De eigenaresse, een dame van 84, komt iedereen begroeten en ook met ons praten. Ze gaat zelfs tegen over ons zitten en vraagt honderd uit. We krijgen een sticky Rice met mango van haar en een flesje koud water. Heerlijk. We fietsen richting hotel maar eerst naar de tempel van de eieren. Iedereen doneert hier eieren. Niet een bakje van 10 of 12, nee, een steekkarretje vol gestapeld met eieren. We bekijken het als nuchtere Hollanders. Iedereen is vol spanning eieren aan het kopen, weg brengen en nog meer. Ik vraag aan een echtpaar waarom ze eieren schenken. De Boedha in deze tempel lust graag gekookte eieren en daarom geeft iedereen eieren. Of we er eentje willen proeven.Vooruit dan maar. Een heerlijk warm gekookt eitje. Alle eieren zijn gekookt en kakelvers. Maar…wat gebeurd er met al die eieren, die worden aan de monniken gegeven en daarna wat over is, verdeeld op scholen en aan de arme mensen die bij de tempel komen eten. Duizenden eieren, een hele handel hier. Mensen die ze kopen, anderen die ze koken en weer in de tray zetten. Daarna naar de speciale verkoop ruimte gebracht met een kaartje met nummer dat correspondeerde met de gulle gevers, daarna wordt het weer naar de monnik gebracht om te zegenen en naar de school of ergens neergezet voor de arme mensen. Een heel commercieel gedoe waar we onze bedenkingen over hebben. De Thaise mensen zijn hier heel serieus in en komen van heinde en ver om hier de eieren te offeren. Deze tempel is al erg oud en er zijn in de centrale tempel allemaal beelden van Boedha’s die met goudpapier beplakt worden. Gelukkig kunnen wij er gewoon tussen lopen en foto’s nemen. ’s Avonds eten we Dim Sum in een restaurantje in de buurt. Ook weer eens lekker om iets anders te eten. Op de kaart staan gebakken Dim Sum. Later in de koeling zie ik ook gestoomde hapjes liggen, dat is jammer. Hebben we niet geproefd.

Chasoengsao – Bangkok – Samut Sakhon, 18 januari 2024, 18 km.

Kaartjes voor de trein, 6 bath pp, zo'n 15 cent. We zitten 2 uur in de trein. Fietsen kosten € 2,50 pp. We stoppen op het oude hoofdstation. Vroeger was het hier een drukte van belang omdat alle treinen hier vertrokken of aan kwamen. Er is nu een nieuw station voor de treinen met de langere afstanden en de sneltreinen. Vandaar fietsen we 2,5 km naar de tempel Yanawa. Een tempel in de vorm van een boot. Er zit een heel verhaal aan vast. Ernaast is een beroemde massage van Wat Pho. Er is een héél geneeskundig centrum voor acupunctuur, natuur genezing en kruiden.We nemen een heerlijk massage. Daarna naar de rivier om met het pontje over te steken. Dat kost moeite om de juiste pier te vinden. Er zijn er 3 met dezelfde naam.1 voor de hotelboten die de gasten overzet, eentje voor de ferry over de Chou Prayo rivier en degene die wij moeten hebben naar de overkant. We hebben heel de vakantie nog niet zoveel westerse mensen gezien als hier bij de pier. De beroemde toeristische plekken zijn hier dicht bij. Hierna fietsen we naar het stationnetje van Wong Wian. Het ligt op de markt en de mensen zetten hier hun kramen op, op het spoor of er vlak naast. Als de trein toetert, halen ze snel hun handel weg. Gelukkig hebben we nog tijd voor een Lemon soda met ice. Het is een drukke trein omdat de jeugd uit de omliggende dorpen mee reist na schooltijd. Fietsen kunnen erin en we hebben een zitplaats. Ook deze trein stopt bij alle stationnetjes onderweg. Op het eindstation kan ik er net uit met mijn fiets en de trein rijdt iets verder door om te rangeren. Hans moet over het spoor en stenen met zijn fiets. Eerst in het restaurant aan de haven wat drinken, ice latte en een gebakje. Hebben we wel verdiend vandaag. Spannend om weer in Bangkok op de drukke wegen te fietsen. Het hotel is maar 1,5 km verderop in een rustige steeg. We zitten op de 6e verdieping. Een leuke plek, schoon en ruim met balkonnetje. Een leuke wijk aan de monding van de rivier bij de visaanlegplaats en de visafslag. ’s Avonds lopen we naar de haven en eten heerlijk in het restaurant. Fles rode wijn erbij.

Samut Sakhon, 19 januari 2024, 25,5 km.

Het Halal restaurant waar we willen ontbijten is nog dicht. Gaat pas om 11 uur open. We nemen aan de straat wat hapjes mee om in het hotel op te eten. Koffie en thee is er in de lobby met kleine koekjes. We fietsen richting het water en bij het 1e pontje steken we over naar de andere kant van de rivier. Vandaar fietsen we richting zee aquarium. Bij het theehuisje stoppen we voor een kopje thee aan het kanaaltje. Leuke plek maar er is geen koffie, alleen thee of sap. De bestelling komt niet goed over. We hebben een wafel besteld maar die wordt niet gebracht. We zitten heerlijk op een bank aan een tafel van dikke bamboo. Een plankje met een rond gat om je beker in te zetten. Heel handig, zo valt het niet in het water. Bij het aquarium zijn net 2 bussen met kleuters aangekomen. Ze moeten keurig in de rij staan en de juf roept door de megafoon hoe ze dat moeten doen. Een gekakel van al die kleuters. Er zijn diverse aquariums met vissen en schildpadden. Een tunnel waar je door loopt en de vissen boven je hoofd zwemmen. Terug fietsen we langs een beroemde oude tempel, Wat Krok Krak, waar de boedha een zwarte zonnebril draagt. De enige in heel Thailand. Het is een drukte van belang met veel etenswaar kraampjes, een podium en monniken die bidden. Je kunt geld doneren waarmee de tempel gerestaureerd wordt. Zo af en toe wordt er een duizendklapper afgestoken om te betuigen dat je geluk hebt gehad met zaken doen. Er naast is een pier met een pontje naar het eiland waar we kunnen fietsen naar een ander pontje om daar naar de oever te gaan waar ons hotel is. ’s Avonds eten we toch bij het Halal restaurantje van een Moslim familie.

Samut Sakhon – Amphawa, 20 januari 20224, 51,8 km.

We fietsen weer over de drukke markt in Samut Sakhon naar de ferry naar het eilandje, vandaar een rustige weg naar Samut Sonkram en Amphawa.We hebben veel asfalt wegen en een groot stuk rode klei net als in Cambodja. De weg moet hier nog verder gemaakt worden. Rioolbuizen liggen al gereed en een groot bord met Chinese tekst wijst erop dat de weg door Chinezen aangelegd gaat worden. Veel grote visvijvers en weinig mensen. We drinken veel. Apple thee van de 7eleven met ijs erin. Een flesje fris bij een plaatselijk tentje. Koffie met een chocolade wafel in een koffieshop onderweg. Bij een andere beroemde tempel aan de rivier stoppen we voor een soort ei pannenkoek met mossels en tauge en een zachte noodles meegebakken. Het is heerlijk. Bij deze tempel kun je rode rozen kopen en aan de Boedha schenken. De bosjes worden aangeboden en neergezet. Iemand anders haalt ze weer op en zet ze vooraan bij de te verkopen rozen. Ze worden gerecycled zeg maar. Ik had het Baan Sara Boutiuq resort gisteren gelukkig gebeld en ze hebben een kamer voor ons vrijgehouden. Een mooi resort, heel lieve gastvrouw die ons van alles aanbiedt. De floating market is 2 km hier vandaan en we kunnen met haar man meerijden. We genieten van alle kleuren en geuren op de floating market. Het is niet erg druk maar overal zijn wel mensen die kijken, eten, kopen en praten. Er klinkt overal muziek. Er is een Muziek context voor middelbare scholieren op een groot podium op de rivier. Er varen veel boten met Thaise toeristen naar de vuurvliegjes die je zou kunnen zien. Ook leuk is, een dame in haar bootje op de rivier kookt voor ons de maaltijd. Kokkels met rood sap van binnen. Alle ingrediënten heeft ze voorhanden in haar bootje. De bbq brandt en ze bereidt al zittend onze maaltijd.

Amphawa, 21 januari 2024, 18 km.

Heerlijk ontbijt in het cafe van het resort. Voor mij een heerlijke garnalen rijst soep. Voor Hans gebakken rijst met spiegelei. Een kokos puddinkje en stukjes schoongemaakt Pomelo. Thee erbij. We fietsen naar de tempel 800 meter hiervandaan. Ook een beroemde Tempel, Wat Chulamanee. Een drukte van jewelste. Een muziek orkest speelt, families maken eten voor de monniken. Een prachtige Tempel met een 80 meter hoge toren ernaast gebouwd. Jade boedha beeld en een Jade vloer. Een mooie koepel met een schitterende kroonluchter. We nemen een boot om ons naar de volgende tempel te varen. Wat Bang Kung. Die is overgroeid door een boom en ook al erg oud. Ook hier een drukte van mensen die komen bidden en goud op de Boedha plakken.

In de buurt is een dierenopvang waar paarden, buffel ‘s, geiten, hertjes en 2 kamelen zijn. Leuk om met de kinderen te bezoeken. We fietsen weer terug naar de floating market en bekijken alles bij daglicht. Ook leuk alleen niet zo druk nu. Het is ondertussen hoog water en het water staat bijna tot aan de oevers. De bootjes met dames die koken zijn nu dicht aan de kant. Je hoeft nu geen trap af te lopen om je bestelling door te geven. Veel garnalen en krab die hier gevangen wordt ligt op de borden.