Wilde olifanten

Soi Dao Nationaal Park, 5-6 januari 2024

We worden ’s avonds uitgenodigd op de party van de buren. We hebben al gegeten maar krijgen van alles aangeboden. Er liggen gegrilde grote garnalen en squid op tafel, Kimchi en sla. Er is ook nog vlees als we willen. Een biertje is al prima. We hebben een gezellige avond met Pol, Pom, Mom, Doei en hun kinderen. De één heeft een dochtertje van 6 jaar, het andere stel een zoontje van 8 jaar. Alleen Pol en zijn dochtertje spreken een beetje Engels. Hij werkt bij Dow chemical. Iets met buizen en pijpen coating. We worden ook voor het ontbijt uitgenodigd. Het dochtertje vindt het heel leuk om met ons Engels te praten en kijkt al naar ons uit ’s morgens. We hebben het heerlijk. Verse camping koffie, eerst met de handgemalen door Doei met een soort pepermolentje. Water wordt gekookt op een opvouwbaar gaspitje met een kleine gasfles, ter grootte van een fles haarlak. Een zwart water keteltje die ik al eerder gezien heb en die heel leuk zijn. Langzaam water opgieten in de koffie filter van draadstaal. Heerlijke slow koffie. Er is bacon, ei, sla en zacht gegrild warkensvlees. Alles smaakt erg goed. Er wordt nog een gerecht van het vlees gemaakt met komkommer en koriander en lente ui. Ik zing een paar liedjes met zijn dochtertje en iedereen vindt het erg leuk. Zij gaan vogels bekijken vandaag op de vogel wandeling naar de vogel uitkijk toren.

Wij gaan naar de waterval en willen daarna naar de vogel wandeling. Het is weer klimmen en een beetje dalen naar de waterval. We zijn er op tijd om om 3 uur terug te zijn. Het is door de jungle, over rotsen en uitgemaakte traptreden, langs hele grote bomen. Er zijn 9 levels, 1800 meter klimmen en klauteren door de jungle. Bij level 4 kunnen we naar de rivier om er te kijken en erin te gaan. Heerlijk.

Naar level 5 zien we olifantenpoep liggen. Diverse keutels, wel al een beetje opgedroogd. Bij level 6 wordt het steiler en moeilijker, met 2 handen een touw vasthouden en optrekken. Er zijn 6 jongelui voor ons aan ‘t klimmen. 1 jongen met zijn vriendin gaat terug. Zij heeft haar voet verdraaid en trekt een pijnlijk gezicht. Als wij een tijd later terug gaan omdat het voor ons te steil is, zitten de twee op een steen. Angst in hun ogen. Onduidelijk wat er loos is. Of we terug gaan en willen bellen. Zou het meisje zoveel pijn hebben dat ze opgehaald moet worden? Lijkt me niet mogelijk hier, te smal, te stijl en rotsig. Dan verteld de jongen dat ze wilde olifanten gehoord hebben. Ze hebben poep zien liggen en we zijn in hun area. Je wilt ze niet tegen komen. Ook wij schrikken. Of ze met ons mee mogen lopen. Samen is beter. Bij iedere dikke boom wordt gestopt en het bos nauwkeurig afgespeurd. Oei, oei, dat hadden we niet voorzien. Ieder keer fluistert de jongen dat we voorzichtig moeten zijn, goed opletten. We lopen iedere keer een klein stukje en speuren of we iets zien. Gelukkig niet maar spannend is het wel. We komen uiteindelijk veilig beneden en de parkwachter controleert al met een geweer op zijn rug.

Terug nar het restaurant voor een glaasje fris komen onze buren gedag zeggen. Die gaan naar huis 100 km verderop in Rayong. We zijn daar welkom als we langs komen. Ze willen graag ons alles laten zien daar. Wat leuk en lief.

So Dao – Khlong Hat, 7 januari 2024, 57 km

Het is nog steeds fris ’s morgens, rond de 20 graden. ’ s Nachts is het 16-18 graden. We vertrekken vroeg na een kopje thee met biscuits. We fietsen het park uit en nemen een kleine weg naar het dorp. Die loopt door boomgaarden van Logan fruit. Hele families hebben op de open stukken hun tentje opgezet om hier te slapen vannacht. Ze lopen met volle tassen door de boomgaarden om hun fruit van de bomen te gaan plukken. Mannen met bamboo laddertje en plastic kleden om onder de boom te leggen zodat ze alles kunnen opvangen. Veel kisten en auto's. Het zal een drukke dag worden voor hen. Wij fietsen over een betonnen bruggetje, nou ja fietsen? Hij is zo smal dat we af moeten stappen. Door dorpjes komen we op de snelweg. Veel lantarenpalen, de middenberm verlicht. Bij de Tesco Lotus stoppen we om ontbijt te kopen en koffie te drinken. Het koffie apparaat is onder storing maar na een tijdje komt er koffie uit. Croissant erbij en chococake. We hebben een pakje kaas gekocht en dat eten we ook op. 2 maanden geen kaas gegeten. Ik voel me Alice in Wonderland hier. Zoveel eten en lekkere dingen. Dat hebben we lang niet gezien.

Na de grote weg loopt de route via kleinere niet drukke wegen door de boomgaarden We kopen nog voor ieder rvs rietjes. We zijn het plastic gedoe helemaal zat. We gebruiken onze eigen rietjes die we af kunnen wassen. Overal krijg je plastic bestek, rietjes, lepeltjes bij de yoghurt, zakjes en bakjes en dan gaat alles weer in een plastic zakje.

Daarna een stuk over een drukke weg tot de kruising naar de grot. Daar zijn we weer alleen op de weg. Er is alleen een hokje met 1 man bij de grot. Wel borden wat je kunt zien. Binnen zien we een grote autoband met een plastic bak erin. Als we wat gedronken hebben gaan we vragen hoe en wat. De man spreekt geen Engels en wij geen Thais. We kunnen zwemvesten aandoen en er staat een rek met waterschoenen. Bij de ingang gaan we besluiten wat we gaan doen. Hans ziet het niet zitten om op de autoband naar binnen te gaan. Dan komt de man naar ons toe met een plastic bak met grote schijnwerpers erin. Even later komt ook een gids uit de grot en we kunnen met hem mee. We waden door het water de grot in. Het is soms zo diep dat je moet zwemmen. We zien prachtige druipstenen, allerlei figuren kun je erin ontdekken. Zo mooi. De gids wijst ons steeds de bijzondere wanden met druipstenen aan. We zwemmen stukjes en daarna is het weer ondieper zodat we voorzichtig kunnen lopen. Ruim 350 meter gaan we de grotten in. Het is prachtig. Er is een groepje van 3 man op het einde aan het filmen. Er zijn ook 3 watervalletjes in de grot. Het water stroomt redelijk hard naar binnen over de stenen. Wat een belevenis en dat zomaar op zondagmiddag met zijn tweeën. Buiten zijn er douches en toiletten om je om te kleden. Wij zijn er zo in onze fietskleren in gegaan en druipen. Als we een tijdje fietsen drogen die vanzelf. Bij een fruit bedrijf hebben ze een restaurantje waar je sap kunt drinken van het fruit wat hier geplukt wordt. Flessen fruitwijn en andere spulletjes verkopen ze. Je kunt er ook bramen plukken. Families komen dat graag op zondag hier doen met de kinderen.

17 km verder hebben we een mooi resort met leuke huisjes ook op een tuinbouw bedrijf. Een hartelijke dame heet ons welkom. Een bungalowtje in de tuin die versierd is met kleine zitjes en veel beeldjes.

’s Avonds brengen ze ons bij het Chillmill restaurant waar we Kerry mixed vis eten met frites erbij. De eigenaar brengt ons weer terug naar het resort 1,5 km met de auto. Hoe fijn is dat.