Trein

Kep – Kampong Trach – Phnom Penh, 15 december 2023, 49,5 km

In ’t resort hebben we om half acht ontbijt. Pannenkoeken met suiker en lemon, fruitsap en koffie of thee. Na, een schaal met gesneden fruit. Het was een mooi resort, heerlijk rustig, heel vriendelijke behulpzame mensen. Een mooie tuin en een heerlijk zwembad. We fietsen via de tuin naar de weg. Er zijn 2 ingangen en degene via de tuin is de kortste naar de weg. We fietsen langs de kust naar het vissersdorpje Ankol Beach. We zijn hier al eens eerder geweest en we zijn toen via de zoutvelden gefietst. Nu is er een brede meerbaans weg aangelegd die al grotendeels geasfalteerd is. Dit komt het verkeer vanuit Vietnam zeker goed uit. De grensHa Tien is hier niet ver vandaan. Toen een armzalig vissersdorp, nu een redelijk welvarend gebied met resorts en restaurants. We zien een koffieshop en vragen aan de man die boven in ’t restaurant staat of hij koffie heeft. Ze zijn nog niet open. Morgen pas. Maar hij vraagt aan zijn vrouw of ze koffie wil maken voor ons. We mogen boven zitten en zien dat er nog heel wat werk verricht moet worden alvorens ze open kunnen gaan.

We fietsen tussen 2 flinke heuvels door en komen langs de zoutvelden. Tientallen kilometers gebied waar zout gewonnen wordt. We slaan af naar Kampong Trach. Daar willen we de trein nemen die om 16.00 uur vertrekt naar Phnom Penh. We fietsen over het platteland langs zo af en toe een huisje, langs koeien en rijstvelden tot aan de grote weg bij Kampong Trach. Daar wordt aan de weg gewerkt en het stof en zand stuift je om de oren. In het stadje is het niet beter. Centimeters dik ligt het stof overal op. Vreselijk. We willen op de markt iets te eten halen en fietsen alvast richting station, maar schrikken van alle viezigheid en stank. Dit doen we dus niet.

We fietsen richting station dat in de middle of know where ligt. Bij een tentje waar we in een bamboo hutje buiten kunnen zitten bestellen we een makreel van de BBQ en rijst. We krijgen er zoetzuur van augurken en wortel bij. Het stationnetje is eigenlijk niets, 2 huisjes waar een winkeltje in is. Er zit een groep vrouwen te kaarten voor geld en we vragen of dit het station is. Een meisje van 11-12 jaar zegt train. 4 a clock. Het is net 1 uur geweest. Hier willen we niet 3 uur op de trein wachten. Het volgende station is geen optie over de stoffige weg.

Er is een berg met grotten en een watergrot in de buurt, 2 km verderop en we fietsen ernaar toe. Bikini mee, tassen laten we in ’t winkeltje. Heerlijk koel op de berg waar traptreden zijn uitgehouwen en we klimmen tot het hoogste punt. Prachtig om naar de omgeving te kijken. Plat en groen en veel rijstvelden. In de grot kun je zwemmen. Er zijn al wat jongens die van de rots afspringen in een stukje diep water. Heerlijk koel en helder. Ik doe mijn bikini aan en ga heerlijk afkoelen en het stof afspoelen. De kinderen vinden het geweldig en spelen met een volleybal en gooien de bal over. We blijven een tijdje poedelen en gaan weer terug naar een leuk tentje waar we kunnen zitten en wat drinken. Bij het station aangekomen kunnen we wachten op de trein. Maar achteraf na 3 uur wachten is de trein er nog steeds niet. De zon is onder, het is al donker als er een man op een brommertje ziet dat wij op de trein staan te wachten. De trein heeft vanmorgen een botsing gehad en hij weet niet of er wel een trein komt. Hij gaat bellen en er komt over een half uur een trein. De rails is weer gemaakt. Het duurt toch nog een uur. Gelukkig zijn er 2 dames die ook met de trein mee moeten en die brengen de tijd in de hangmat van het winkeltje door. Ze vragen of we willen eten. Er ligt vis op de BBQ maar we hoeven niets te eten. We hebben water voldoende.

We hopen dat we niet nog naar een overnachtingsplaats moeten zoeken in het aarde donker. We mogen ook bij het meisje van het winkeltje slapen zegt ze. Gelukkig komt de trein en het meisje pakt een groot licht om naar de trein te seinen dat hij moet stoppen. De fietsen gaan achterin, wij voorin. Gelukkig dat we toch mee kunnen. We komen 4 uur later aan in Phnom Penh.

We hebben al een hotel geboekt en ik laat hen weten dat we oponthoud hebben. Zo fietsen we midden in de nacht naar ons hotel en gelukkig is het maar 3,5 km van het treinstation af. We fietsen er zo naar toe en het blijkt ook nog eens midden in het uitgaansgebied te liggen. Nachtclubs, bars en restaurants om ons hotel heen. We kunnen inchecken en onze fietsen buiten onder beheer van de nachtwacht achter laten. We douchen snel en gaan nog op zoek naar iets te eten. Op de hoek kunnen we een noodlesoep en gebakken noodles bestellen en aan een tafeltje opeten. Lekkere thee erbij.

Phnom Penh, 17 december, 17,3 km.

We fietsen naar The Shop, bakery en coffee. Een heerlijk koffiebroodje en even lekker alles rustig verwerken. Je kunt er ook een Jane Fonda ontbijt bestellen. We hebben goed geslapen gelukkig. We fietsen naar de Silver Pagoda maar die gaat om 11 uur dicht en pas om 2 uur weer open. Het Koninklijk Paleis is op zondag gesloten. De Wat Koh waar we daarna naar toe fietsen is ook gesloten. We kunnen over het terrein fietsen maar er liggen zwervers te slapen en het lijkt wel een vuilnisbelt. Ondertussen is de Silver Pagoda weer opengegaan en daar gaan we de middag door brengen. Ik moet een shirt aan en een rok of broek aan. Gelukkig heb ik mijn Sarong in mijn fietstas. Toch moet er nog een wit shirt gekocht worden want je mag er niet met blote armen in. Prachtige tuinen, bij de Tempels mooie schilderijen en een mooie tentoonstelling van waardevolle zaken die ermee te maken hebben. Er zijn maar 2 Tempels waar je in mag. Je mag geen foto’s nemen. Een groepje mannen maakt traditionele muziek. In het koffieshopje drinken we een passion ice smoothie die ons heerlijk verkoelt. We fietsen over de boulevard en het is er al een drukte van jewelste. Het is tegen de avond en iedereen zoekt verkoeling bij het water op. Er wordt gesport, linedance, rollerschaatsen, fietsen en wandelen. We zoeken een plekje op de hoek van de straat op een terras. We bestellen Cesar salade, kaasfondue en een fles rode wijn. We zitten er heerlijk van te smullen. Terug in het hotel kijken we nog bij de Toproofbar met zwembad. Ik ga er nog even in en geniet van alle herrie en muziek die uit de stad komt. De stad leeft. Prachtige verlichting op alle gebouwen.

Phnom Penh – Oudong, 18 december 2023, 59,8 km.

2 km fietsen en we kunnen met de ferry naar het tegenover gelegen eiland. Pech, we hebben de ferry naar het verkeerde eiland genomen. Wel varen er 14 boten af en aan met mensen die naar de overkant willen. We fietsen dan maar eerst over het 2e eiland naar een volgende ferry waar we naar het goede eiland kunnen. Vandaar is het 30 km over smalle paadjes, zand, klei, grint en soms beton tot aan de brug waar we naar Oudong kunnen fietsen. Heel leuk maar soms moeten we iedere 20 meter afstappen vanwege het zand, de diepe geulen in de klei en dat maakt het lastig. We kunnen een stuk over een asfalt weg en dat schiet beter op. Bij de brug is het markt en daar eten en drinken we iets. Daarna over de brug naar Oudong. We vinden al snel een guesthouse met een goede kamer en douchen en rusten wat uit.

In Oudong is de Phnom Oudong waar een aantal Chedi’s staan waar koningen uit vroeger eeuwen begraven liggen. Een prachtig stuk geschiedenis die voor de Cambodjanen erg belangrijk is. We zien veel mensen netjes in klederdracht de berg oplopen om de koningen eer te bewijzen. We vinden het heel indrukwekkend.

Iets verderop ligt het Boedistisch centrum, het grootse en belangrijkste van Cambodja om te mediteren. Er is een nieuwe groep nonnen aangekomen. Allemaal in wit habijt en het hoofd kaal geschoren. Terug in het guesthouse lopen we op de hoek van de straat te kijken wat we straks kunnen eten. Op de markt zijn het allemaal verse spullen om thuis te koken. De BBQ vlees en vis trekt ons niet. Ik zie paling en besluit er een foto van te nemen en in een restaurantje te vragen of ze dat wilen klaarmaken. De eerst 2 zeggen nee, het derde restaurantje tegenover ons guesthouse heeft geen klanten en de eigenaar vraagt het aan zijn vrouw. Ja hoor dat kan. Ik wil er wel om naar de markt 100 meter verder maar daar wil hij niets van weten. We laten hem weten dat we ieder 1 paling willen. Ze waren zo’n 40 cm lang dus dat is voldoende. Hij rijdt er op zijn brommertje heen en komt 10 minuten later terug met een grote zak met paling die hij laat zien. We fronsen onze wenkbrouwen en, wat is er mis gegaan? Het lijkt erop dat hij 2 kilo gekocht heeft. We horen gehak uit de keuken komen en ik ga toch maar even kijken. De hele zak paling wordt in mootjes gehakt. Oei, oei. Ze laat groene kruiden zien en we zeggen dat het ok is. Fry, fry, zeggen ze. Prima, we zien het wel. In het ongunstigste geval morgenocht paling als ontbijt. Een jong Frans koppel die op de tandem is komt ook naar ons toe in het restaurant. Ze moeten nog eten. Dat komt goed uit. Ze weten niet of ze paling lusten, nog nooit gegeten. We kletsen gezellig over elkaars avonturen en de schaal met paling wordt gebracht. Opgediend met sla en groene kruiden, gebakken en gestoofd in soyasaus. Rijst erbij en het smaakt voortreffeljk. Het Franse stel lust het ook. Omdat de dame uit de keuken nog bij ons geweest is, heeft ze gedacht dat er nog 2 porties paling gebakken moest worden. Ze komt met een bak take away voor het Franse stel. Die nemen de paling mee voor morgen. De schade viel mee, 19 dollar voor alles inclusief 4 biertjes. We hebben gesmuld, zo lekker.