Verder met zijn 2en

23 november 2023, Ban Nam Pak Praesae naar Hat Chao Lao, 49 km

Ontbijt wordt geserveerd door de huishoudster van het resort. Voor ieder een grote bak met rijst soep met garnalen, moten vis filet en een schaaltje gember in julliene gesneden. Bovenop de soep gefruite knofkook en uitjes. Heel erg lekker, ook al is het ’s morgens 8 uur.

Een heel lieve familie, ze zeggen dat we terug moeten komen. Dat doen we zeker als we hier nog eens komen. Zo’n leuk dorpje is het. De huizen aan de rivier en een flinke rij erachter staan op palen in het water. De meeste huizen zijn van houten mooi onderhouden. Waar wij sliepen blonk alles van de beits en vernis.

In het dorp heerst een vriendelijk sfeer en ook al om half negen een levendige drukte in de straat met shopjes met eten, winkeltjes die in de voorkamer zijn. Een leuke koffieshop en een aantal homestays.

Met weemoed fietsen we het dorpje uit, stukje grote weg om af te slaan naar de rustiger weggetjes. Bij de rivier slaan we af om naar de pier en King Taksin Shrine te willen fietsen aan de kust. Een auto stopt voor ons en beduidt dat we niet verder kunnen. Hij kruist zijn armen om aan te geven dat het dood loopt. Er komt een vrouw op de brommer bij de auto en zij zegt dat we zo niet kunnen. Closed zegt ze. Ze wijzen ons hoe we dan moeten fietsen wat we na de pier ook zouden doen. We krijgen geen kans om verder te fietsen dus nemen we hun advies om de andere weg te nemen. Achteraf jammer want Chris had dit punt ook in zijn route staan en hij is er in februari nog geweest.

Het duurt even voor we een leuke koffiestop tegen komen. Aan de kant van de weg is een uithangbord met koffie. We kijken of ze een koffiemachine heeft en zien een Italiaanse perculator staan. Die koffie is ook lekker. Voor ieder van ons een Oreo koekje erbij en we zitten heerlijk rustig.

We fietsen verder naar de kust naar het Marokaanse resort maar we kunnen daar niets drinken zegt de medewerkster. Ze geeft een klein papiertje waar de kamerprijzen op staan. Dat is jammer, zo’n leuke plaats om even bij te komen. Aan de straat zijn wat kraampjes en we bestellen 3 orange shakes. Ze worden door een verlegen man gemaakt, per shake gaan er sinasappels geperst in een glas nadat hij eerst de glazen en de blender heeft omgespoeld met kokend water. Hij vult 1 glas met zachte ijsblokjes en doet het sap erbij en een snufje zout, daarna mixen totdat het een shake is. Zo maakt hij er 3 achter elkaar voor ons. Heerlijk verfrissend met prachtig uitzicht op de blauwe zee, achter ons bergen en bossen waar we net doorheen gefietst zijn.

Even later komt er een vrouwtje met een brommertje met zijspan en gedroogde en verse squid aan. Een stenen emmer waar houtskool inzit met een rooster erop. We bestellen 2 squids om op de bbq te laten grillen. Onze lekkere lunch geserveerd met in stukjes gesneden squid en 3 satestokjes en een bakje chilisaus.

Verder op de fiets naar de pier waar we mee met ferry naar de overkant kunnen nemen maar dat lukt niet. Google translate gebruikt en ze doen of ze het snappen maar no no en wijzen terug de andere kant op met een ronde zwaai dat we om de baai moeten fietsen. 14 km verder hebben we het zo heet, zelfs de telefoon is oververhit en wil niets meer doen, dus eerst afkoelen met een cola light en icecoffee’s van de 7/11. Het is niet verstandig om als je oververhit bent een accommodatie te zoeken. Gelukkig hebben we allemaal een telefoon maar die van mij zit op mijn stuur en gebruiken we als navigatie. We vinden een heerlijk groot houten huis aan een watertje net achter het strand. Een lieve vrouw laat ons de kamers zien, Home @ Chan. We hebben een rijtje kamers,naast elkaar acht in de tuin, 1000 bath, zo’n26 euro. Zwembad erbij waar we na de douche lekker ingaan om af te koelen. Koelkast op de kamer waar mijn telefoon een tijdje in gaat. Naast ons resort is een groot resort met grote tuin en groot restaurant die goede reviews heeft. We eten daar heerlijke gegrilde schrimps voor Hans, gewokte groenten voor Mathilda en een vis in lemonsaus voor mij. Een grote zeebaars, geserveerd in een metalen schaaltje in de vorm van een vis in lemonsap met knoflook en lenteui, spitskool en seldrij. Onder de serveerschaal een houder van metaal met een vuurtje erin zodat de vis warm blijft. Ik kan het niet allemaal op, normaal nemen Hans en ik dit gezamenlijk.

Vrijdag 24 november, Hat Chao Lao naar Ao Yang,Laem Sing

Eerst lekker in het zwembad na het opstaan en daarna het ontbijt. We vertrekken naar Hat Laem Sing, eerst nog even op de markt kijken voor een nieuw heuptasje maar die hebben ze niet. Het is maar een paar winkeltjes met kleding. Hip is hier de Ty Dy collectie. Jurken, shirtjes en rokken en meestal in donker blauw met wit. We hebben ze al in allerlei gekleurde tinten gezien. We drinken koffie in een luxe resort en nemen afscheid van Mathilda. Zij blijft hier nog luieren aan zee voordat ze opgehaald wordt door HHH.

Wij fietsen de brug over en nemen de weg links naar de grote Tempel Pak Nam Khaem Nu. Die is pas nieuw gebouwd en prachtige wit met blauwe tegels van aardewerk. Hij ligt aan de vissershaven en we zien de vers gevangen vis uitgestald liggen op de kadevloer. De kopers zoeken mooie exemplaren uit en leggen die in een bak in de pickup truck.

Bij Ao Yang bekijken we het strandje, heel idyllisch met restaurantjes aan het water en een paar kleine bootjes in het water. Ik zwem er even in zee. Het voelt koel maar het water is er toch 31 graden. We eten er verse Oesters op ijs geserveerd met Tamarinde en hete saus en groene takjes kruiden. Ik vraag er een limoentje bij om erover heen te besprenkelijken. Volgende keer ook een rood uitje laten snipperen.

Bij Hat Laem Sing stoppen we bij Saeng Thong resort met zwembad waar we lekker even in gaan. Het hoeft niet lang. Aan het strand hier zijn veel motor restaurantjes die hier om half zes aankomen rijden en hun karretje neerzetten zodat de dorps bewoners hier kunnen eten. We zien al alle voorbereidingen voor Loi Kratong, het 12e vollemaans feest as maandag.

Hat Laem Sing – Chantaburi, 28,7 km

We zitten net over de brug in Laem Sing tegenover het monument Tuek Daeng, Red Building. Het is een fort van 4,4 meter in het vierkant, 7 meter hoog. Het is gebouwd tijdens de regering van King Rama III, Khuk Kit Kai (Chicken Jail). Eerst gebruikt als een gevangenis, er zitten gaten in de muur als ventilatie, er was een poreus dak op en daar werden kippen op gehouden. De kippen lieten hun afval op de gevangenen vallen, vandaar de naam.

Na deze stop komen we aan bij de Chantaburi Grand Canyon. Hier is een mijn en steengroeve die vol met water staat. Prachtig blauw water. De volgende stop is het historisch dorpje Nong Bua en hier wordt in het weekend een dessert markt gehouden. Het stadje heeft houten historische huizen en de bewoners maken hun desserts en verkopen die op de markt. Ze hebben bijzondere namen zoals, Monkey Wiener of Bufffalo muff.Het is een heel gezellige markt met vriendelijke verkopers en verkoopsters. We kopen een flesje vers geperst sap uit de koelbox die vol ligt met ijsblokjes en krijgen er eenflesje Yuzu sap gratis bij om te proeven. Heerlijk koel. In de straten zijn ook streetarts op de nuren geschilderd. Het ziet er prachtig uit.

Na weer 11 km over soms een drukke weg rijden we de stad in naar ons hotel die we deze week gebeld hebben. Het hotel staat in een leuke straat achter de rivier maar onze kamer is op de 4e etage zonder lift. We zien er vanaf en zoeken een ander hotel. Het is zaterdag en bijna Loy Kratong en er zijn veel mensen uit Thailand hier om dit feest hier te vieren.

Het volgende hotel waar we naar toe rijden is vol, dan kijken we op Agoda en boeken een mooi hotel buiten de stad met zwembad. Het is er heerlijk rustig en bij de Tempel vlakbij een festival Waterfront, als voorbereiding op loy Kratong. We fietsen dan daarna naar de Tempel nadat we onze was hebben weggebracht. We bekijken de stalletjes maar besluiten toch om in een restaurantje te gaan eten. We zitten heerlijk rustig aan de rivier en zien de optocht van de Tempel aan de overkant voorbij komen. We halen een fles wijn om op het balkon vanavond een glas te drinken.

Recycling in Thailand, 24 november

In de homestay van 3 nachtjes geleden was de vrouw Nespresso cups open aan het open knippen om de koffie eruit te gooien, de metalen cupjes gingen naar de recyling.

Onderweg naar Chantaburi zagen we in de visvijvers, omgekeerdeplastic flessen hangen met een koord naar de bodem om als hangcultuur voor oesters te fungeren. De plastic flesjes worden door veel zwervers of arme mensen verzameld om ingeleverd te worden. Er zit geen statiegeld op maar bij een grote hoeveelheid levert het toch iets op. Bij de visvijvers spotten we ook een kapot gewaaide paraplu die als vogelverschrikker dienst doet. Dat is handig bedacht.

25 november, Chantaburi

Chantaburi is de edelsten hoofdstad van de wereld. Er worden Robijnen en Saffieren verhandeld, gewoon op een tafeltje op straat in een klein wijkje. Handelaren van over de hele wereld komen naar hier toe om stenen te kopen en verkopen.