Met het busje mee naar het strand

22 november 2023

We kopen koffie bij de 7/11 en weer gaat het mis. We hebben warme koffie besteld en ze geeft 1 warme en 2 icecoffee. Er naast is een stalletje met take a way ontbijt. Er staan een aantal pannen en bakken met al klaargemaakt eten. We kiezen rijst met iets van tofu en tauge en een omelet, voor mij massamancurry met rijst en omelet.

Als we bij het busstation aankomen komt er al een steward naar ons toe om ons te helpen. De dame van gisteren komt ook naar buiten en onze bus staat al klaar. De voorwielen moeten eruit en de fietsen gaan achterin. Wij hebben ruime plaatsen in de bus. Een aardige chauffeur, zegt geen woord teveel maar rijdt erg goed. 4 uur later komen we aan bij Laem Charoen Beach waar we op het strand aan een leuk terrasje koffie kunnen drinken. Aan de boulevard door een restaurant heen naar de achterzijde kunnen we naar het toilet. Daar ligt in de haven de vissersvloot. Wat een kleurrijke scheepjes zijn dat, zeewaardig maar in Europa zouden ze niet door de keuring komen. We zetten onze tassen op de fietsen en vertrekken over de boulevard naar onze volgende overnachtingsplaats in Ban Hoe. We hebben nog niets gereserveerd dus dat zal zoeken worden naar een leuke betaalbare plaats. Als we langs een eettentje komen stoppen we voor de lunch. De man maakt de noodles zelf door een pap van rijstmeel in een blik te doen waar gaatjes inzitten, hij drukt het rijstmeel er doorheen in een pan met kokend water, zo worden de sliertjes noodles. Met een zeef haalt hij ze eruit als ze gaar en stevig zijn, daarna onder koud water om af te koelen en er is weer een aantal porties gemaakt.

We eten soup met noodles en krijgen er en dienblad groentes bij, taugé, pepermunt, holy basil en boontjes. We hebben ook viskoekjes besteld en spekzwoerdjes. Water uit de container is er gratis. Totaal waren we voor 3 personen 90 bath kwijt, zo’n€ 2,25.

We fietsen door steegjes en kleine dorpjes achterlangs, zo leuk. Bij een grote fabriek van Nitraat kunnen we niet verder denken we, maar over een stukje vlak langs de fabriek waar de vrachtauto’s ook kunnen rijden kunnen we de weg verder vervolgen. Nitraten: ze verslappen de spieren van de bloedvaten. Hierdoor gaan de vaten verwijden en laten meer bloed door. Als gevolg hiervan daalt de bloeddruk. Ze zitten dus in medicijnen. Natuurlijke bron van nitraten zijn vooral bladgroenten zoals sla en spinazie. ’t Is maar dat je dat weet.

Bij aankomst op de boulevard van Ban zoeken we naar het resort met zwembad maar het zwembad is karaoke ruimte geworden. Daar willen we niet slapen. Stand van de muziek kent maar 1 stand en dat is knoert hard. We vinden 2 gebouwen verder een resort met enorm veel kamers en bungalows. We nemen de promo deal na alle opties bekeken te hebben. 2 mooie kamers in een gebouw 300 meter het terrein op, ver weg van de karaoke. Ze hebben een zwembad maar we duiken de zee in die aan de overkant van de straat ligt.31° C. Dat is nog eens lekker zwemmen in zee.

Na de douche om 7 uur zoeken we een restaurantje maar het is uitgestorven op de boulevard. Wel een restaurant verlicht maar niemand erin. Tegenover ons hotel staat een stalletje met piepschuim bakken, we kijken erin en vragen naar de menu’s en prijzen van de vis. Krab 300 bath voor 500 gram. Ik zie mijn kans en zoek 2 mooie krabben uit. De dame kijkt nog verder in de bak met ijs waar ze in zitten en wisselt ze in voor 2 nog mooiere krabben. Maar dan? Wat eet ik nu het liefst met krab? Krab kerrie zoals ze in Laos serveren lijkt me wat. Ik vraag kerrie? Ze laat me een flesje met kerriepoeder zien. Prima, no spicy. Nit noi vraagt ze nog. Nee no spicy. Ik wil deze kans niet laten verpesten omdat het te heet is en ik het daarom niet kan eten. Ik kijk hoe ze de krab klaar maakt. Eerst met een mes het schild doorsnijden en de ingewanden eruit halen. De poten trekt ze eraf en hakt ze met haar mes zodat de schaal kapot gaat en ze

beter kan controleren of de krabben gaar zijn. Ze bakt ze aan in olie en gooit er daarna wat water bij, zout suiker en oestersaus en een flinke hoeveelheid kerriepoeder, wel 2 volle eetlepels, dat laat ze even koken en schept ze om en om. Wortels grove ui erbij en op het laatst bleekselderij en een eitje om het geheel te binden. Op het strand aan een brede tafel op strand ligstoelen gaan we zitten en ik ben wel een tijdje bezig met mijn diner. Ik vraag nog om iets om de poten te kraken en krijg een stukje plank van

bamboo en een stokje om de poten kapot te slaan. Een heerlijke maaltijd. We hoorden de karaoke al uit het naast gelegen resort, heel hard. Als we langs lopen en een kijkje nemen moeten we mee dansen. De dames hebben erg veel plezier met ons en wij met hen. Er worden weer veel selfie’s gemaakt. Gelukkig dunt de groep steeds verder uit. De dames zijn moe en gaan naar bed. Wij ook snel naar de kamer voor een heerlijke rustige nachtrust.

Woensdag 22 november 2023, Ban Be Pah naar Ban Nam Prasae, 43 km

We drinken warme koffie bij de 7/11. De kwaliteit is erg goed gelukkig. We kopen nog 2 yoghurtjes. Dan vertrek achterlangs de dorpjes die aan het strand liggen. Zo af en toe een stukje snel weg maar al snel slaan we af naar de rustiger weggetjes, soms van asfalt maar soms een zand of klei pad. Bomen aan de kant die voor de afkoeling zorgen. In het dorp Ban Peh zien we een tuin met tafels en stoeltjes en grote reclame met de gerechtjes erop. Heerlijk ontbijt met gebakken rijst, omelet en gebakken rijst met ananas. We krijgen er water bij en we zijn er de enige gasten. In een leuke kraam kopen we nog het een en ander, shirtje voor Mathilda, pet tegen de zon en een broek met olifanten erop. Hans een tropisch overhemd en voor mij een kanten blouse om over een topje te dragen. We zijn al met al wel 45 minuten bezig.

Snel verder fietsen in de hitte van de zon. Bij een koffie tentje hebben ze alleen Thai koffie. Blijkt in een fleje koud om er ice koffie van te maken. Het is niet erg lekker. We krijgen er nog melk bij maar dan nog smaakt het niet. De volgende stop voor koffie moet er wel een machine zijn om koffie te maken anders sla ik het over.

We fietsen lekker door, 20 km per uur en 5 km voor het dorpje nemen we verse papaya en cola. Het is zo warm dat Mathilda haar telefoon over verhit is, ze legt hem in de koelkast.

We fietsen over een heel lange brug over de monding van de Prasae river, hierna komt het dorpje waar we willen overnchten. Een leuke homestay, een prachtig teakhouten huis in het Historisch centrum waar veel oude opgeknapte houten huizen staan. Na enige discussie met de eigenares nemen we beiden een kamer met ontbijt. We hebben een mooi uitzicht op de rivier, een vissersboot legt aan bij de ingang van de Homestay. Achter de homestay aan de weg zien we dat de huizen van de overburen ook in ‘t water staan. Je moet hier ’s avonds niet dronken zijn. Na de douche zijn we lekker opgefrist om de Mangrove te gaan bekijken, je kunt er fietsen over een smal houten balken pas, met een bootje erdoor heen varen of wandelen. We kiezen het laatste.

Hierna fietsen we naar het restaurant met uitzicht op de rivier. We zijn moe en willen vroeg naar onze kamer. Het eten is hier vis wat de pot schaft. Geen probleem voor ons, we zijn er gek op. Mathilde heeft een grote moot Makreel met gefruite uitjes erop, een sterke vissaus met tamarinde en een locale groenten met saus. Dat zijn een soort gefrituurde oliebollen maar dan van iets wits met groene kruiden erdoor. Ik heb mijn favoriete Tom Yam met creme en vis en is heerlijk. Gelukkig niet te scherp zodat ik het goed kn eten. Hans gaat voor de viscakes met komkommer en chilisaus. Bier erbij en voor mij een lemon soda craft 0%