Inwijding 22-01-2023

We fietsen van ons dorpje waar we slapen naar het conservation forest. Daar is een Forest Tempel. Als we er binnen rijden lopen er honderden monniken op een rij met hun bedelnap naar de tafels met eten erop. Ze hebben hier vannacht in een tentje geslapen omdat ze ingewijd worden als monik. Bijzonder dat we op het juiste moment binnen komen. Iedereen pakt wat hij nodig heeft van de eettafel voor die dag. Er staan ook flesjes water voor ze. Hierna lopen ze naar de tempel.

Er zijn 4 dames die non zijn. Zij dragen witte kleding en zijn al heel wat jaren ouder dan de jongens hier. Zij komen achteraan als laatsten aan de beurt.

De jonge monikken zitten keurig in lange rijen achter elkaar. De dames zitten daar weer achter.

Na een mantra door de hoofd monnik gezongen, zingen ze allemaal mee. Dan volgt een gebed en mogen ze eten, De moeders die bij de tafels met eten zitten mogen ook hun bord vullen.

Wij lopen op het terrein rond en zien de jungle tempel, een oude stenen muur met altaar ervoor.

Er wordt een nieuwe tempel gebouwd.

Na 30 km fietsen komen we terug in het resort. De jeugd uit de omgeving is aan 't spelen in het zwembad.

Als de jongens eruit zijn, blijven er nog 2 meisjes over. Ze roepen een paar woorden Engels naar me en zwaaien.

I love you, roepen ze.

Als ik in het water ga en een baantje zwem trekken ze steeds de aandacht. Ze kunnen zich goed behelpen in 't water maar zwemmen kunnen ze niet.

Ik vraag ze goed naar me te kijken als ik zwem. Dan doe ik de armslag en de beenslag voor.

Ze oefenen boven water om de armslag voor te doen. Dan de beenslag, intrekken, wijd, sluit.

Het oudste meisje heeft het snel door. Ik denk dat ze 11 jaar is. Ze is ontzettend blij dat ze blijft drijven en vooruit komt.

Binnen no time zwemt ze blij naar de andere kant. High vijven volgen na ieder stuk zwemmen.

De jongste moet nog meer oefenen en zakt met haar hoofd onder water maar ook die slag is al beter. Nu het hoofd nog, dat komt deze week vast goed.

Ze hebben bij de tafel met zijn allen gegeten en de rommel zo op tafel laten liggen en op de tegelvloer gegooid.

Als wij er gaan zitten, laat ik ze eerst alles in de prullenbak die in de buurt staat gooien. Lacherig proberen ze het.

Ze vertrekken samen op een brommertje terwijl ze allebei niet kunnen stoppen met zwaaien naar ons.

Daarna vraag ik aan één van de jongens van de staf of hij het verder schoonmaakt. Hij lacht maar maakt geen aanstalten. Ik klop op zijn schouder en laat hem meekomen om te kijken wat voor troep het is.

Hij blijft lachen maar doet niets. Ik stop hem de bezem en de prullenbak in zijn handen en nog valt het kwartje niet.

De andere morgen is hij met slang en water alles keurig aan het schoonmaken. Ze kunnen het dus wel.

Locatie is Ban Nonsaart