Weer op pad 19-01-2023

Morgens na een lekker ontbijtje van jus de orange, salade met gekookt ei en omelet in het hotel vertrekken we weer op de fiets naar de Nam Ngum rivier. We zijn blij weer verder te kunnen fietsen. In dit hotel hebben ze dorm rooms. Je slaapt er met meerdere mensen op 1 kamer. Het is hier de wat oudere toerist, blowt en drinkt bij het zwembad de hele dag en laat zijn as en peuken en flesjes gewoon op de vloer achter. Ze verblikken of verblozen niet. 's Avonds zitten ze ook nog tot diep in de nacht te praten.

Eerst 10 km om de stad Vientiane uit te komen. Verkeer raast ons voorbij. Buiten de

stad zijn de wegen weer rustig en de paadjes die we nemen weer van zand en klei.

Een stoffige weg leidt ons naar de overnachtingsplaats Parksuang farm en restaurant.

Helemaal aan het eind van een weggetje na een lange zand en kleiweg ligt het resort aan de rivier. Ik had gebeld maar we zijn er 2 uur vroeger dan gepland. Toch kunnen we niemand vinden.

Hans spuit met de slang de fietsen schoon en smeert de kettingen.

Ik bel met de eigenaresse en zei zegt dat haar staf aanwezig is.

Het meisje komt eraan.

We willen lunch maar dat begrijpt ze niet. Ik ga naar de keuken en kijk in de vriezer. Er ligt van alles in en ik kies squid en vraag of ze het kan bakken met rijst. Gelukkig begrijpt ze het en binnen no time zitten we aan een heerlijke lunch. Een biertje is verdiend na 43 km fietsen.

De rest van de middag brengen we op het gemakje door. 's Avonds voor het diner laat ze me het menu op de tablet zien. Kleine plaatjes en niet te zien wat het is. Ik loop weer naar de vriezer en kies makreel en porc ribs uit.

Ze heeft de vis schoongemaakt en dient het op met ketjap en wasabi, ui, citroensap en knoflook.

De porc ribs zijn gebakken en met zoete chilisaus opgediend. Overheerlijk.

We zijn weer de enigen in het resort.