De politie is onze beste vriend

Al vroeg vertrekken we. De was is droog, de zon is achter de bergen opgekomen.

We hebben de rekening betaald en de dame in de keuken gedag gezegd.

Ze lacht zowaar en zegt vriendelijk gedag.

Ergens na 7 km komt er een restaurantje waar we kunnen eten. We worden hartelijk uitgenodigd te komen eten. Koffie is er niet. No hot water, no koffie.

Het eten is voortreffelijk en de dame is erg vriendelijk.

Ze vraagt naar mijn leeftijd en roept het luid door het restaurant naar de andere gasten. Ohhhh roept iedereen terug. Ze verkoopt ook kleine potjes en flesjes tigeroil en balsem. Ik koop er 1 voor mijn zere schouder. Hans krijgt een klein potje balsem.

De route gaat lekker vlot door stil boeren landbouw gebied.

Na 26 km zijn we bij het Historisch parc van Sukhothai. Eerst koffie en ons inlezen waar we naar toe willen.

Het parc is gesticht in 1238 door King Ramkhamheng. Een 2 km breed en 1.6 km lang parc met veel gras en bomen.

Er staan nog diverse tempels uit die tijd. Onder andere de Wat Maharathat. Een schitterend bouwwerk van diverse tempels en chedi's

Er werd steeds bijgebouwd tot er meer dan 200 chedi's en rijen van tempels stonden.

Het zijn indrukwekkende gebouwen.

De Wat Chang Lom die gedragen wordt door 36 olifanten.

Een schitterende plek. In de buurt is er een coffe and cake shop.

We worden welkom geheten door de eigenaresse. Een onThais gebouw en inrichting. Alles wit met roze, veel bloemen en planten en leuke zitjes.

We nemen een high tea met zoete hapjes. Heerlijke chocolade muffin, gedroogd fruit cake en kleine eiwit schuimpjes. Prachtige porseleinen kop en schotels en een grote bijpassende theepot en suikerpot.

We nemen het hotel naast ons geplande resort omdat het volgeboekt is.

Er is een zwembad en daar plonzen we een tijdje in om op te frissen en af te koelen.

Een prachtige kamer met alles erop en eraan. Zelfs thee zakjes waar we gretig gebruik van maken.

We zetten de fietsen bij de markt op het parkeerterrein. De politie staat er om aanwijzingen te geven.

We eten in een restaurant waar we met de eigenaar praten. Hij kocht dit 3 jaar terug. Het was een vervallen garage en hij wilde graag een restaurant. Een mooie plek vlak bij het Historiche parc. Het was net gereed toen covid kwam en alles dicht moest.

Hij is uit Londen en gepensioneerd. Toen hij even terug ging naar Londen en terug kwam moest hij verplicht 14 dagen in quarantaine. Kamerdeur op slot en alleen even open als er eten gebracht werd. De krant werd onder de deur geschoven.

Al die tijd heeft hij het personeel moeten betalen. Er waren geen klanten in het restaurant. Ieder avond krijgt het personeel zijn salaris. Op het land verdient een Thai rond de 300 bath per dag voor 12 uur werken. Zo'n € 8,00.

Ook hier is er een tekort aan personeel. Het is moeilijk om goed personeel te krijgen. Hij werkt zelf niet mee in het restaurant omdat hij anders gezien wordt als employee en hij veel belasting moet betalen. We hebben Fried Rice with pineapple, masamancurry en youngcoconut with beef en een fles Australische rode wijn. Het was een voortreffelijk diner.

Bij terugkomst loopt de politie ons al tegemoet. Ze konden niet vertrekken eer we terug waren. Er stond zelfs een politieauto met zwaailichten bij onze fietsen.

Ze waren ongerust dat er iets gebeurd was.