Pakse - Champasak - Reisverslag uit Champasak, Laos van Lieneke Castel - WaarBenJij.nu Pakse - Champasak - Reisverslag uit Champasak, Laos van Lieneke Castel - WaarBenJij.nu

Pakse - Champasak

Blijf op de hoogte en volg Lieneke

02 Januari 2020 | Laos, Champasak

We eten 's avonds nog een keer in het leuke kleine restaurantje van de avond ervoor. Er is een speciaal oudejaars menu van Geit. De familie heeft een jong geitje geslacht en die wordt vanavond op houtskool gegrild. Koteletjes en groene salade uit haar moeders tuin. Heerlijke dressing met olijfolie en balsimico azijn en kruiden. Het smaakte heerlijk. We praten nog een tijd met de eigenaresse die er vanavond ook is met haar baby. Ze is gids geweest en weet veel van alle streken in Laos. Ze is heel betrokken bij de kleine dorpjes en steunt de vrouwen die er handgemaakte spulletjes maken. Je kunt het in haar restaurantje kopen tegen een billijke prijs. Zij hoeft er niet aan te verdienen, de opbrengst gaat naar de maaksters.

's Morgens vertrekken we al vroeg. Ze hebben heerlijke baquettes met zelfgemaakte lever pate en salade van wortel en papaya in het zuur bij een straat stalletje.

Ze hebben een Vietnamees trading organisatie en verkopen potjes met vogelnestjes op vocht om op te drinken. Een soort energie drankje. Ik wil het wel eens proberen en koop een potje. We fietsen naar Champasak maar komen bij een nieuw hotel aan de Mekong met restaurant. Hotel Wopakok, een Ier meteen Laotiaaanse getrouwd.

Hij heeft hier de grond gekocht en is een resort met bungalows aan het bouwen. Er is een mooi restaurant bij met enkele kamers erachter en boven. Een grote tuin en we zien al snel dat er veel bezoekers komen. Het is tenslotte een vrije dag en er rijden auto's af en aan. De mensen nemen matjes mee en zitten heerlijk onder de bomen te eten en te drinken. Er wordt ook met kaarten om geld gespeeld. Ik loop langs iedereen en wens ze allemaal Happy New Year. Ze zijn allemaal erg vriendelijk en blij dat ik wat tegen ze zeg. Ze zeggen allemaal Happy New Year terug.

We praten een hele tijd met 2 Nederlanders die hier een trip op de fiets gemaakt hebben voor een paar dagen. Ze zijn gebracht per taxi vanuit Ubon Ratchatani, Thailand en worden morgen weer opgehaald naar Ubon.

We hebben lekker gezeten en gelezen. Mijn boek, Een liefde in Afrika van Susan Travers is uit en ik geef het aan de Nederlanders mee. Zij leest ook graag.

In Champasak hebben we voorkeur voor een guesthouse maar die is zo duur geworden. Dat doen we niet en kijken ergens anders, Saythong heeft leuke kamers in de gang, op het einde aan de Mekong een groot terras. Recensies van het eten zijn erg goed. We eten 's avonds steamed fish in banana leave. Het is heerlijk en als een andere gast komt vragen wat we eten kan ik het van harte aanbevelen.

2 januari nemen we een bootje naar het eilandje Don Daeng. Heerlijk, mooi, rustige weggetjes van zand. Een schooltje en er is geen teacher in de klas. Ik pak een krijtje en leer ze tellen. De gewone volgorde is geen probleem maar als ik een andere volgorde op het bord schrijf wordt het al moeilijker. Ze zijn allemaal heel blij en klappen na afloop. Ook doen we met de kleintjes op het speelveld spelletjes in de kring, Jan huigen in de ton en de Zevensprong. Eerst durven ze niet en stuiven weg als ik dichtbij kom. Maar er zijn altijd een paar durfals die mijn hand wel durven pakken. Dan in een kringetje lopen en vallen. Dikke pret. Iedereen komt erbij en lacht. Op het eiland is het erg landelijk. Er is een mooi resort. La Folie. 165 dollar per nacht. Dan heb je een bungalow en ontbijt en WiFi en een mooi zwembad. Ook wordt je opgehaald en terug gebracht met de boot voor dat geld.

3 september 2019 had het 10 dagen erg hard geregend. De Mekong stroomde over. Na 2 dagen ging de rivier weer zakken. Vrouwen, ouderen, kinderen moesten naar het vaste land. De regering zorgde voor voedsel op het eiland. Ze moesten met bootjes naar de andere huizen varen. Wat een ramp is dat geweest. Je hebt al weinig en dan komt alles onder water te staan. We zien een bordje op 1 meter hoogte, zo hoog stond het water. Als we nu naar het water peil in de rivier kijken staat het zeker 10-15 meter lager dan de oever. Iedereen is hier zo veerkrachtig. Alles ziet er weer normaal uit. Bij de bootsman eten en drinken we iets. Omdat hij ons heeft overgevaren heeft de hele familie inkomen vandaag. Daar doen we het weer voor. De locale mensen ondersteunen.

Bij Champasak with love eten we op het terras. Ze hebben voor zichzelf ook eten gemaakt en ik zie vers eendenbloed op een bordje met gekookte noodles en verse groene kruiden. Dat is erg gezond en je wordt er sterk van zeggen de jongens. Ik probeer dit maar niet.


  • 03 Januari 2020 - 00:09

    Monie :

    Fijn om zo een stukje met jullie met te kunnen leven. Hier is bijna alles gepakt. Morgen mijn fiets nog uit elkaar halen. Een dan gaat het avontuur weer beginnen. Nu bezig met de laatste klusjes. Vooral mijn administratie op orde brengen, zodat de boekhouder bezig kan.
    Mijn keel begint zeer te doen. Het wordt dus echt tijd dat ik naar de warmte ga.

  • 03 Januari 2020 - 00:31

    Jennie:

    Leuk verhaal, vooral met die kindertjes. Ik ben blij dat ik vegetarisch ben, hoef ik niet na te denken over dat enge eten.
    Het gaat ons goed. Gaan zo weer een stuk naar het westen. De Isaan is mooi, we genieten.
    Gr. van de zussies

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Laos, Champasak

Lieneke

Welkom op onze fietsreis in Thailand en Cambodja 2023 - 2024

Actief sinds 19 Nov. 2019
Verslag gelezen: 188
Totaal aantal bezoekers 20723

Voorgaande reizen:

25 November 2024 - 25 Januari 2025

Fietsen naar Pukhet 2024-2025

03 November 2023 - 28 Januari 2024

Thailand en Cambodja 2023 - 2024

06 December 2022 - 26 Januari 2023

Fietsen in Thailand en Laos 2022-2023

31 December 2019 - 15 Januari 2020

Thailand 2019- 2020

Landen bezocht: