Sam Roi Yot Nationaal Park - Praya Nakhon Cave

Sam Roy het Nationaal Park – Phraya Nakhon Cave 

14 december

 ’s Morgens hebben we een feestelijk ontbijt Mathilde is jarig. We eten weer in het restaurant waar we ook ons diner hebben gehad. We halen koffie bij een coffeeshopje, een leuk vrouwtje. Ze heeft toast met banaan en jam en met ei en boter alleen vandaag no have, sorry sorry. We zitten lekker op het terras aan het strand en er zijn veel golven, de boot vaart niet vandaag. Als we onze fiets willen parkeren passeren we de tol en zij zegt no boat, big waves, go walk. We kunnen onze fiets bij het restaurantje zetten. Dan lopen we naar het loket van het Nationale Park en moeten we een steile trap die in de rotsen is uit gehouden op. Het is flink klimmen maar we hebben goede conditie en het lukt ons, daarna een stuk naar beneden en komen we in het nationale Park. Je kunt er ook kamperen. Het is een mooi strand. Van daar moeten we 403 meter lopen naar de Phraya Nakhon Cave. Onderweg passeren veel Thaise toeristen die hebben het zwaar. Die zijn niet gewend om te lopen en zeker niet over rotsen klimmen. Bij de cave aangekomen is het er prachtig. Er zijn twee grote openingen en als je er rond 11 uur bent staat de zon in de opening en geeft het een betoverend licht. Bij de grootste opening is er onder een tempel op een heuvel gebouwd. Je kunt er rondlopen er zijn gelukkig niet veel toeristen, klein groepje met de gids en een paar stelletjes. We lopen er rond en zien prachtige stalagmieten en stalactieten. Er zijn hier een speciaal soort apen. Langurs. Beschermde zeldzame bril aapjes.We zien er twee slikken aan de vochtige steen waar druppeltjes vers water afvalt. Het is moeilijk om ze te fotograferen maar het lukt ons toch. Het is een van de mooiste grotten in Thailand. Er groeien ook bomen en varens en nog een andere struik. We bekijken het ruim een half uur en gaan dan weer het pad af naar beneden. De Thaise jongens lui die omhoog gaan hebben het erg zwaar, ze zweten en puffen en gaan op een muurtje liggen om uit te rusten. Bij het restaurant nemen we een heerlijke frisse fruit smoothie. We gaan lekker over het strand wandelen en op een rustig plekje gaan we in zee zwemmen. De stroming is hier best sterk we gaan niet diep. Ook hier ligt er veel plastic afval tegen de kustlijn plastic flesjes, glazen flesjes, plastic schaaltjes bordjes lepeltjes Je kunt het zo gek niet opnoemen een kinderknuffel en nog veel meer. Het is erg triest om dit te zien. De zee is gelukkig schoon, helder blauw water. We doen beetje zand voor Winis in een zakje en nemen het mee naar huis. Winis spaart zand van over de hele wereld. Ik neem meestal van bijzondere plekken een beetje zand mee voor hem. We moeten weer de berg over naar de andere kant waar onze fietsen staan. Het valt gelukkig mee voor ons. Bij het restaurantje eten we onze lunch. Als we bij de fietsen komen heb ik weer een lekke band de 8e in totaal van ons drieën. We kijken in het dorpje of iemand hem kan plakken en jawel, er is iemand die neemt de fiets mee en plakte band . Voor het diner lopen we naar het restaurant en eten we heerlijke schoongemaakte krab gebakken met kerriepoeder, het vrouwtje kan heel lekker koken. 's Avonds is het feest bij de school het dorpje, Ban Pong Phu. De leerlingen mogen om beurten een show geven. Er is live muziek en heel veel herrie. Gelukkig is de school een eindje verder dan ons guesthouse en horen we het niet ’s avonds.