Aankomst 29 november 2019

28 november zijn we vertrokken met de KLM vanuit Amsterdam naar Bangkok.

We hadden een goede vlucht met een lekkere maaltijd. Boerenkool met runderballetjes en voor de vegetariërs pasta met paprika en kaas.

Bij het uitstappen viel er een warme deken over ons heen in Bangkok Airport.

Naar beneden Level 1 om geld te wisselen. Er zijn diverse kantoortjes die goede koersen geven. Oranje geel, rood en groen loket bij de ingang van de treinen. Ze hadden namen maar dat staat op ons briefje en dat ligt in het Guesthouse.

Daarna naar level 4, de mensen die vertrekken worden daar met taxi's afgezet en willen graag weer iemand weg brengen. Ze hebben zeer korte wachttijd en ze hoeven geen airport tax te betalen. Er werden net koffers uitgeladen en wij konden onze bagage in de auto zetten. Ik laat de chauffeur het kaartje zien van het Guesthouse. Velly fall, zegt hij. Ze kunnen de r niet uitspreken. We gaan op weg, bij een vluchtstrook net buiten de airport belt hij Chris de guesthouse eigenaar voor de route. Velly fall zegt hij nogmaals en zucht erbij. Ik begrijp het niet helemaal. We rijden met de metertaxi, dan maakt het niet uit of je 1 lange rit maakt in 1 uur, of diverse korte ritten?

Gelukkig binnen 1,5 uur zijn we er en rijdt hij het laantje naar de rivier op waar het Guesthouse is. Geen meter verkeerd vereden en dat is toch heel knap. Chris en Areeya staan ons bij de poort op te wachten. Een heel lief, leuk en gastvrij stel op een schitterende locatie aan de rivier. We geven de chauffeur extra geld om terug naar de stad te rijden en hij is erg blij. Wij ook want we hebben maar 2/3 van de prijs betaald van een een vaste prijs taxi. De kamers zijn boven in het teakhouten huis. De beneden verdieping heeft een grote open ruimte waar je heerlijk kunt zitten in de koelte.

Na de gastvrije ontvangst gaan we erop uit met Chris om voor fietsen te kijken. 4 km verder is een fietsen winkel in het nabij gelegen stadje. Hij moet zijn 17 jarige zoon, Matthew ophalen en wij rijden mee.

Een kleine fietsen winkel met een Indoneschise makelij van Ralleigh fietsen. Wel duurder dan we in gedachten hadden. We hebben keuze uit een Tourfiets met smalle bandjes of Mountainbikes met bredere banden. We kiezen de Mountainbikes. Er worden bagagedrager, bidonhouders en een bel gemonteerd. Het zadel wordt ingemeten en met een waterpas gesteld. Uiteindelijk zijn we 2500 batch duurder uit dan in 2015 met onze Trek 3700. Dat valt dan toch weer mee. De eigenaar lacht en zegt dat deze vele malen beter zijn. Hij wilde ervan af omdat het oude modellen zijn. Zijn verkoopster die de nota opmaakt kijkt hem vreemd aan, waarom deze prijs? We boffen blijkbaar.

Dag 2.

's Morgens om 6.15 zou Chris naar de ochtendmarkt gaan en we kunnen mee als we willen.

Ik ben al wakker en ga naar beneden. Chris komt pas om 7 uur naar buiten. Zijn vrouw heeft toch nog een boodschap nodig en we fietsen 8 km naar de ochtend markt. Allemaal vers gemaakte etenswaren om mee te nemen.

Ik proef hier en daar iets en het is zo leuk om dit weer mee te maken.

Terug thuis zijn Hans en Mathilde ook op en hebben we een ontbijtje. Mathilde huurt bij Chris een fiets en ze kiest een passende Mountainbike uit.

We fietsen op advies van Chris naar de Floating market. De markt is alleen in t weekend en van oudsher traditie. Vroeger waren er geen wegen en er zijn veel riviertjes en kanalen. De boeren konden hun producten alleen per boot vervoeren om te verhandelen. Zo ontstond de Floating market.

Een mooi uitstapje nu voor de mensen uit de omgeving om lekkere spulletjes te kopen en een dagje uit te zijn. We kijken onze ogen uit. Veel bootjes waarop gekookt, gebakken en gebarbequeed wordt. Stalletjes op de oever met zitjes, de bekende plastic stoeltjes en houten tafels.

We zijn de enige falangs. De Thai kan de r niet uitspreken want het is farang.

We kunnen met de boot naar de Tempel varen. Onze fietsen erop, lunchpakketten mee en aan boord tijdens t varen kunnen we het opeten. Er is een gids die verteld over wat er zoal te zien is maar we verstaan het natuurlijk niet.

Bij de Tempel is het erg druk. Er zijn verkeersregelaars en parkeerwachten. We bekijken het allemaal. De Thai koopt een pakketje met wierookstokjes en een bloem en een zakje met goud papier. Ze sluiten aan in de zittende rij bij de monnik. Die zegent ze, neemt het pakketje in ontvangst en haalt het goud papier eruit. Met een lijmstick plakt hij het stukje van 1 m2 cm goud papier op de voorhoofden van de mensen. Daarna brengen ze het gekochte weer terug bij de verkoopster.

Bij de Tempel met de Boedha loopt iedereen in de rij om een stukje gekocht goud papier op de voeten en op de onderkant van de Boedha te plakken. Rijen dik staan ze te wachten tot ze aan de beurt zijn. Wij mogen ook en er wordt iets omgeroepen met Falang en de omroeper moet er erg om lachen.

We drinken op de markt een lemonshake en proeven diverse andere lekkere hapjes. We fietsen over landweggetjes weer verder naar de volgende Tempel met een heel hoge staande Boedha.

Dag 3.

We vertrekken voor 8 uur naar het treinstation Nakhon Chaisi. Chris en zijn vrouw rijden met ons mee op de tandem. We nemen de localtrain naar Kanchanaburi, station Nam Tok.